Zo baas, zo hond

Leestijd: 2 minuten

Er heerst een Zweeds gezegde, zo baas, zo hond. Wat betekent dat de honden het gedrag van hun baasjes overnemen. Vaak vragen we ons af of de baas op zijn hond gaat lijken of dat de hond steeds meer op zijn baasje lijkt. Naar deze vraag is best veel onderzoek gedaan en daar komen leuke antwoorden uit naar voren!

Onbewust kiezen wat op je lijkt

Het lijkt zo te zijn dat baasjes van rashonden vaker op hun hond lijken dan baasjes van een onbestemde kruising. Mensen die een rashondenpup kopen weten al van te voren hoe hun hond er uit zal gaan zien als hij volwassen is. Misschien kiezen zij onbewust een ras waarin ze iets van zichzelf herkennen. Dat kan zitten in de grootte of de haarlengte- en kleur van de hond, maar ook in de uitdrukking, hoe de hond de wereld in kijkt. Verder zal iemand die sportief is eerder voor een sportieve hond kiezen zodat die lekker mee kan met hardlopen.

Zo baas, zo hond

Van de andere kant is het zo dat honden hun baasje steeds meer gaan imiteren. Kijk daar komt het gezegde, zo baas, zo hond om de hoek kijken. Vergelijk het met wanneer je zelf iemand ziet gapen. Zelf krijg je dan ook de neiging om te gaan gapen. Honden hebben precies hetzelfde, ze houden hun baasje goed in de gaten en hebben de automatische neiging om zijn gedrag te imiteren.
Honden herkennen ook emoties in de lichaamstaal van hun baasje. Als iemand verdrietig is en/of huilt, kan het gebeuren dat de hond komt ‘troosten’. Honden lijken echt een empathisch vermogen te hebben.
Al met al is het niet zo gek dus dat de hond en het baasje in de loop der jaren steeds meer op elkaar gaan lijken. Ze groeien immers naar elkaar toe en rake ontzettend aan elkaar gehecht.