Home » Dierenadvies » Hond » Vergiftiging bij je hond

Vergiftiging bij je hond

vergiftiging bij je hond

Leestijd: 2 minuten

Honden zijn van nature nieuwsgierig, likken en snuffelen graag ergens aan en zijn niet al te kieskeurig met eten. Lekker rollen in een onbekend goedje is menig hond niet vreemd. Regelmatig lopen honden hierdoor een vergiftiging op. Katten zorgen wat dat betreft beter voor zichzelf, zij zullen minder snel iets giftigs eten.

Direct handelen bij een vergiftiging

Als je gezien heeft dat je hond (mogelijk) giftig materiaal heeft opgenomen, moet je direct actie ondernemen. Niet afwachten! Neem direct contact op met je dierenarts. Als je de verpakking van het gif of het product nog voor handen heeft, neem het dan mee. Let ook goed op je eigen veiligheid als het materiaal op de vacht van je dier zit.

Een ongeluk zit in een klein hoekje

Wel of niet laten braken

Bij sommige vergiftigingen is het goed de hond te laten braken, terwijl dit bij andere vergiftigingen (bijtende/zure substanties of glas) juist niet mag. Het toedienen van zout om een hond te laten braken mag je alleen in overleg met je dierenarts doen. Er zijn gevallen bekend dat honden door het toedienen van zout zijn overleden. Het is beter dat de hond braakt door het geven van een injectie op een dierenartsenpraktijk. Bewusteloze honden ook niet laten braken! Wikkel bewusteloze dieren in een deken en leg ze met de kop iets lager.

Een vergiftiging verloopt niet altijd acuut. Dus als je ziet dat de hond iets giftigs opneemt maar je merkt verder niets, sus jezelf niet in slaap met de gedachte ‘dat het wel losloopt’. Neem in alle gevallen contact op met je dierenarts.

Symptomen van vergiftiging

Plotselinge symptomen van sloomheid, braken, kwijlen, trillen, moeilijke ademhaling, plekken op de huid, aanvallen en toevallen wijzen op een vergiftiging. Nu zijn niet alle plotseling optredende ziekteverschijnselen het gevolg van een vergiftiging, daarom zal er altijd lichamelijk onderzoek en aanvullend (laboratorium) onderzoek worden uitgevoerd. De verschijnselen van een vergiftiging hangen uiteraard sterk af van de giftige stof waaraan de hond is blootgesteld en hoe de hond het gif heeft opgenomen.

Vergiftiging bij je hond voorkomen

De vooruitzichten bij een vergiftiging zijn vaak helaas niet gunstig. Zeker als het moeilijk te achterhalen is met welk gif je hond in aanraking is gekomen. Voorkomen is altijd beter dan genezen en is het daarom als baasje verstandig om zaken waar je zelf invloed op hebt direct aan te pakken mocht er gevaar zijn.

.

  • Chocolade is giftig voor honden. Gebruik geen meststoffen voor de tuin waarin cacao doppen zijn verwerkt.
  • Slakken zijn nuttige dieren, maar soms een plaag voor (moes-) tuinliefhebbers. In slakkengif van verschillende merken zit de giftige stof metaldehyde. Kijk dus uit welk middel je gebruikt. Er zijn voldoende middelen op de markt die veilig voor dieren zijn.
  • Antivries dient goed te worden weggezet. Honden vinden het lekker, maar het is erg giftig. Dit geldt ook voor andere chemicaliën als verfverdunner, WC ontstoppers of insecticiden.
  • Ratten- of muizengif moet buiten bereik van je dieren blijven. Laat je hond of kat geen dode ratten en muizen opeten. Laat het dier niet loslopen of snuffelen in gebieden waar aan muizen- of rattenbestrijding wordt gedaan.
  • Medicijnen bestemd voor mensen dien je niet aan je dier te geven! Sommige mensen geven paracetamol aan hun zieke hond. Maar paracetamol is giftig voor hond (en kat).
  • (Olie)verf op de vacht dient niet met een verfoplossend middel te worden verwijderd. Wasbenzine of terpentine veroorzaakt een pijnlijke ontsteking van de huid. Het beste is de verf in de vacht laten drogen en daarna de haren wegknippen. Wil je dit liever niet dan is de enige manier herhaaldelijk schoonmaken met olie (sla-. olijf-, zonnebloemolie) of wassen in een lauw sopje.