Oormijten en huidmijten

Welke dieren hebben last van oormijt?

Zowel honden als katten kunnen met de oormijt, Otodectes cynotis, geïnfecteerd zijn. De infectie komt vaker bij katten voor. Besmette dieren zijn infectieus voor andere dieren. Wanneer ze lichamelijk contact hebben, kunnen de mijten overlopen. Bij konijnen is een ander type oormijt, de Psoroptes cuniculi verantwoordelijk voor de symptomen.

Oormijt verschijnselen

Geïnfecteerde dieren hebben jeuk aan hun oren. Het valt op dat ze veel, op hun achterwerk zittend, aan hun oren krabben. Ook schudden ze met de kop. Soms is de jeuk zo erg dat ze de huid rondom de oren tot bloedens toe kapot krabben. Er is een toegenomen productie van donkerbruin oorsmeer.

De verschijnselen van oormijt bij konijnen lijkt heel erg op die van hond en kat. Bij het konijn valt vooral de enorme korstvorming op die zich ook buiten de gehoorgang tot op de oorschelp en de kop uitbreidt. Wanneer bij dieren met een oormijt infectie in de oorschelp wordt gekeken zijn de mijten net met het blote oog zichtbaar en valt het op dat er erg veel viezigheid in de oren aanwezig is.

Mijtinfecties van de huid

Naast de oormijt, die zich ophoudt in het oor, zijn er ook mijten die de rest van de huid infecteren. Deze mijten zijn met het blote oog niet zichtbaar, maar te zien aan de afwijkingen aan de vacht en de huid doordat de mijten schilfers van de huid eten of zich in de huid graven. Iedere huidmijt heeft zijn eigen gastheren.

Sarcoptes is een gravende mijt, die vooral bij jonge honden voorkomt en daar heftige jeuk en korstvorming veroorzaakt. Cheyletiella is een mijt die leeft van huidschilfers van honden. De Cheyletiella mijt veroorzaakt schilfers in de vacht. De Demodex mijt komt ook vooral bij de hond voor. Dit is een gravende mijt die meestal een locale huidontsteking veroorzaakt. Soms is de hele huid als gevolg van een Demodexinfectie ontstoken.

Diagnose van een mijtinfectie

Oormijten leven in de gehoorgang en worden door middel van een otoscoop gediagnostiseerd. De mijten zie je dan niet rondlopen want huidmijten zijn microscopisch klein. Om deze aan te tonen maakt de dierenarts een preparaat van huidschilfers, of een afkrabsel van de huid en bekijkt deze onder de microscoop.

De behandeling

Een mijtinfectie moet altijd behandeld worden door een dierenarts. Het is belangrijk vast te stellen welke mijt de oorzaak is van de problemen omdat de behandeling verschilt per mijt, per diersoort en afhangt van de leeftijd van de patiënt. Sommige mijten besmetten ook de leefomgeving die dan ook behandeld moet worden.