Lelies en katten is levensgevaarlijke combinatie
Leestijd: 2 minuten
‘Iemand komt eraan met een kat die lelies gegeten heeft,’ zei mijn assistente toen ik de praktijk binnenstapte. Het is een van de telefoontjes die alarmbellen in hoofden van dierenartsen en assistenten laat afgaan. Lelies zijn uitermate giftig voor katten. Ze veroorzaken schade aan de nieren die binnen een paar dagen fataal kan zijn. Helaas is dit niet algemeen bekend en zetten vele katteneigenaren de kleurrijke killers nietsvermoedend op tafel. Zelfs het stuifmeel dat aan de vacht van de kat blijft kleven en opgelikt wordt, is levensgevaarlijk…
Een jonge man stormde de praktijk binnen. Zijn kater Pluis had leliebladeren uitgebraakt. Na een paar minuten googelen was het de man al duidelijk geworden hoe gevaarlijk dat was en hij vreesde het ergste.
Pluis, een stevige kater van een jaar oud, liet zich met tegenzin op de behandeltafel onderzoeken. Aan zijn poten en snuit zat geel stuifmeel van de lelies. Ik gaf hem een injectie met een middel dat braken opwekt. Pas na een tweede injectie braakte Pluis een flinke plas vloeistof uit. Er was slechts één stukje van een lelieblad in te zien.
Ik waste het stuifmeel zoveel mogelijk van zijn vacht en knipte het haar op die plekken af. Pluis werd tijdens deze ongewenste intimiteiten steeds bozer. Zijn platte oren en geblaas maakten duidelijk dat bloed afnemen moeilijk zou worden. Na een lichte verdoving lukte dit wel. De waarde in het bloed die de nierfunctie weergeeft was nog nauwelijks verslechterd. Er was hoop!
Ik liet Pluis in het Medisch Centrum voor Dieren in Amsterdam opnemen voor een infuus van 24 uur en monitoren van de nierfunctie. De volgende dag las ik tot mijn opluchting in het verslag van de behandeling dat de nierwaarden van Pluis nog goed waren.
Een paar dagen later werd Pluis voor controle naar mijn praktijk gebracht. Als zijn nierwaarde nog steeds goed was, was het gevaar definitief voorbij.
Zijn recente ervaringen met dierenartsen hadden helaas geen gevoel van dankbaarheid bij Pluis achtergelaten. Ik zag aan zijn ineengedoken houding en felle blik dat hij elke hand die hem aan probeerde te raken te grazen zou nemen. Een verdovende injectie bracht hem in een onvrijwillige maar vredige slaap en ik kon bloed afnemen. Vol spanning wachtten de eigenaar en ik op de uitslag. Na anderhalve minuut verscheen een normale waarde op de display van het bloedonderzoekapparaat. Pluis mocht naar huis. Hij had geluk gehad.
Kattenbaasjes, laat het het een les zijn. Katten en lelies is een gevaarlijke combinatie. Zorg er daarom voor dat als je lelies in huis hebt je kat hier niet bij kan.
Dierenarts – Chris Polanen
Ik liet Pluis in het Medisch Centrum voor Dieren in Amsterdam opnemen voor een infuus van 24 uur en monitoren van de nierfunctie. De volgende dag las ik tot mijn opluchting in het verslag van de behandeling dat de nierwaarden van Pluis nog goed waren.
Een paar dagen later werd Pluis voor controle naar mijn praktijk gebracht. Als zijn nierwaarde nog steeds goed was, was het gevaar definitief voorbij.
Zijn recente ervaringen met dierenartsen hadden helaas geen gevoel van dankbaarheid bij Pluis achtergelaten. Ik zag aan zijn ineengedoken houding en felle blik dat hij elke hand die hem aan probeerde te raken te grazen zou nemen. Een verdovende injectie bracht hem in een onvrijwillige maar vredige slaap en ik kon bloed afnemen. Vol spanning wachtten de eigenaar en ik op de uitslag. Na anderhalve minuut verscheen een normale waarde op de display van het bloedonderzoekapparaat. Pluis mocht naar huis. Hij had geluk gehad.
Kattenbaasjes, laat het het een les zijn. Katten en lelies is een gevaarlijke combinatie. Zorg er daarom voor dat als je lelies in huis hebt je kat hier niet bij kan.
Dierenarts – Chris Polanen